Την Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2023, το Κέντρο Ημέρας Alzheimer Κοζάνης της Ψυχογηριατρικής Εταιρείας «Ο Νέστωρ», πραγματοποίησε επιστημονική ημερίδα με θέμα: «Διαγενεακή Σύγκλιση – Θυμάμαι και Μαθαίνω».

Η επιστημονική ημερίδα έλαβε χώρα στη Στέγη Ποντιακού Πολιτισμού Κοζάνης και συμμετείχαν, η Γενική Περιφερειακή Αστυνομική Διεύθυνση Δυτικής Μακεδονίας και η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Π.Ε Κοζάνης.

Η εκπαιδευτική ημερίδα είχε σκοπό να φέρει πιο κοντά μαθητές και άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, έτσι ώστε η μία γενιά να μάθει από την άλλη και μέσω του διαλόγου να προωθηθεί η κατανόηση, ο σεβασμός και η αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών.

Εκπληκτικό ήταν το γεγονός ότι την ημερίδα παρακολούθησαν άτομα με διαφορά ηλικίας μισού αιώνα δηλαδή από τους baby boomers έως και τη generation Ζ.

Αναφέρθηκε το πόσο σημαντική είναι η μνήμη για τη διαμόρφωση της ταυτότητάς μας, ότι η λήθη της μυθολογίας σήμερα ονομάζεται άνοια, και μεταφέρθηκε στο κοινό τόσο η Αριστοτελική σκέψη όσο και οι απόψεις των σύγχρονων ποιητών για τη μνήμη. Γνωρίσαμε τα «Worry worms», τα μικρά σκουληκάκια ανησυχίας, φτιαγμένα με αγάπη, που βοηθούν στην ανακούφιση από το στρες και το άγχος και υποστηρίζουν την ψυχική υγεία.

Ενημερώσαμε τους εφήβους για το τεράστιο πρόβλημα τις αιτίες και τις συνέπειες της οπαδικής βίας αλλά και για τη σχέση τους με τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και το ζήτημα εξάρτησής τους από αυτά.

Αναφερθήκαμε στο χάσμα των γενεών, και αντιπροσωπείες  μαθητών του 2ου, 3ου και 4ου Γενικού Λυκείου Κοζάνης παρουσίασαν πρωτότυπες δημιουργίες σχετικές με τα χαρακτηριστικά της εφηβείας , της μέσης ηλικίας και ζήτησαν τη βοήθεια και καθοδήγηση των μεγαλυτέρων γενεών γιατί κατανοούν ότι χρειάζονται την εμπειρία τους.

Τονίστηκε το ψηφιακό χάσμα των γενεών και η ανάγκη γεφύρωσης του χάσματος, μέσω του διαγενεακού διαλόγου, όπως και το τι πρέπει να προσέχουν για να μην καταρρέει ο πολιτισμός.

Δόθηκε τέλος, ένα αισιόδοξο μήνυμα, για την ουσιαστική επικοινωνία των νεότερων με τους ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας, με ειλικρινή διάλογο, αμοιβαία εμπιστοσύνη και σεβασμό.

Με εκτίμηση

Dr. Κων/νος Αραπίδης Επιστημονικός Υπεύθυνος

Ακολουθεί το Συλλογικό Ποίημα των μαθητών του 3ου ΓΕΛ Κοζάνης που παρουσιάστηκε στην Ημερίδα, με τίτλο: Ο ΓΥΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΕ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ

Ο ΓΥΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΕ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ

ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΜΑΘΗΤΩΝ/-ΤΡΙΩΝ 3ου ΓΕΛ ΚΟΖΑΝΗΣ

Στα πλαίσια της ημερίδας με θέμα «Διαγενεακή Σύγκλιση – Θυμάμαι και Μαθαίνω», που συνδιοργάνωσε στη Στέγη Ποντιακού Πολιτισμού Κοζάνης, την Τετάρτη 29.11.2023 το Ειδικό Κέντρο Ημέρας Αλτσχάιμερ Κοζάνης της Ψυχογηριατρικής Εταιρείας «ο Νέστωρ» μαζί με τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της Π.Ε. Κοζάνης, το 3ο ΓΕΛ Κοζάνης συμμετείχε με ένα ποίημα, το οποίο προέκυψε μέσα από μια διαδικασία συλλογικής δημιουργικής γραφής.

Οι έφηβοι κλήθηκαν να προσεγγίσουν τις αλλαγές που βιώνει ο άνθρωπος καθώς μεγαλώνει, αξιοποιώντας την ενσυναίσθηση, τη δημιουργική γραφή και τη φαντασία του λόγου. Εννέα μαθητές/-τριες του 3ου ΓΕΛ Κοζάνης συνέθεσαν και παρουσίασαν το συλλογικό ποίημα: «Ο γύρος της ζωής σε μια ημέρα», το οποίο αναφέρεται στις τέσσερις ηλικιακές φάσεις του ανθρώπου (παιδική ηλικία, εφηβεία, ενήλικη ζωή, τρίτη ηλικία) και παρατίθεται παρακάτω. Η σύνθεση του ποιήματος έγινε μέσα από μια διαδικασία συλλογικής δημιουργικής γραφής διάρκειας τριών διδακτικών ωρών. Την πρώτη ώρα, οι μαθητές/-τριες συζήτησαν μεταξύ τους και με τους/τις συντονιστές/-τριες καθηγητές/-τριες τις απόψεις τους για το πώς αισθάνεται, δρα και σκέφτεται ο άνθρωπος σε κάθε μία από τις τέσσερις φάσεις της ζωής του. Αυτές οι απόψεις αποτυπώθηκαν στον πίνακα της τάξης με αναφορικό λόγο, με φράσεις δηλαδή που δεν είχαν σχήματα λόγου, εικόνες και μεταφορική χρήση της γλώσσας. Τη δεύτερη ώρα, οι μαθητές/-τριες αντικατέστησαν τις παραπάνω φράσεις με μεταφορικό/ποιητικό λόγο, αξιοποιώντας την ποιητική λειτουργία της γλώσσας. Στη συνέχεια, οι μαθητές μοιράστηκαν σε τέσσερις ομάδες και κάθε ομάδα ανέλαβε να συγκροτήσει μία στροφή για μία από τις τέσσερις ηλικιακές φάσεις του ανθρώπου, αξιοποιώντας τις ποιητικές φράσεις που προέκυψαν μέσα από την παραπάνω διαδικασία. Την τρίτη ώρα, διαβάστηκαν οι στροφές που προέκυψαν, για να επιτευχθεί ροή στο ποίημα και μέσα από μια ιδεοθύελλα (brainstorming) μεταξύ των μαθητών/-τριών προέκυψε ο τίτλος του ποιήματος.

Ο ΓΥΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΕ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ

Ι

Στο πρωί της ζωής το παιδί ξεκινάει

Κυνηγώντας τα αστέρια φωναχτά μάς γελάει

Κοιτάζει τα χρωματιστά σύννεφα του ουρανού σαν εκείνα στο κεφάλι του

Τραγουδά δυνατά με τα μάτια κλειστά

Μαγικό Πήγασο καβαλάει και μετέωρο πετάει χωρίς φόβο στο μυαλό

Διαπερνώντας σύννεφα, άλλα ροζ άλλα γκρι κι άλλα με ερωτηματικά

Σε φανταστικό κήπο καταφτάνει

Ποιος κρατάει όμως τα χαλινάρια;

Το τέρας κάτω από το κρεβάτι φοβάται να βγει

και οι εφιάλτες γίνονται ένα με τα όνειρα

Οι ήρωες του αύριο μόλις το ταξίδι ξεκινούν κι ο δρόμος μοιάζει βιαστικός.

ΙΙ

Στο δεκατιανό της ζωής

Η προσγείωση απότομη φαντάζει

Η αντανάκλαση στον καθρέφτη διαφορετική από το πριν

Και το μετά;

Ένα επιτακτικό τώρα

Ο έφηβος γλιστράει, πάει να πέσει

Πεταλούδες τον σηκώνουν ψηλά

Και να πάλι ο Πήγασος

Άλογο αχαλίνωτο πια

Τραβά καλπάζοντας προς νέους ορίζοντες

Σε αυτούς του διαστήματος, γίνεται ήλιος υπερήφανος

Για λίγο

Στη διαδρομή κομήτες πέφτουν πάνω του

Αφήνουνε σημάδια…

Νάτος πάλι…

Στον χώρο των σκιών

Ο έφηβος χορεύει

Στον ωκεανό των συναισθημάτων

Νέα πόρτα ανοίγει

Με το βάρος των ερωτήσεων στους ώμους του

Στέκεται ανθισμένος

Στο χνώτο του χρόνου

Στο δεκατιανό της ζωής.

ΙΙΙ

Στο κάθε μεσημέρι της ζωής

Τρέχει προς την ομίχλη

Στον σκοτεινό χώρο της ευθύνης

Είναι βράχος που τον χτυπούν τα κύματα

Στον πυρετό της καθημερινότητας

Ανακαλύπτει τη θαλπωρή

Στα χαμηλά φώτα του σπιτιού

Στο γραφείο της ζωής χαμένος σε προτάσεις κι υπολογισμούς

Ο κόσμος σε χαρτιά millimetre

Στα μάτια των παιδιών του βλέπει την αντανάκλαση των δικών του ονείρων

Τα χαλινάρια στα δικά του χέρια πλέον.

IV

Στη δύση της ζωής

Ο ουρανός παίρνει χρώμα πορτοκαλί

Και ο απογευματινός ήλιος

χάνεται στη θάλασσα με την ευχή

να μη φανεί το βράδυ

Η τρικυμία φαίνεται να ηρεμεί

Μια πιο καθαρή του βυθού εικόνα βλέπει

Τα καινούργια καράβια στα νερά του δεν αφήνει

Νιώθει σαν το ψάρι έξω από το νερό του

Αδύναμο να κολυμπήσει στον σκούρο ωκεανό της λύπης

Αλλά τότε ο ωκεανός στην άβυσσό του τον τραβάει

Και ανοίγει το μπαούλο που έχει κρυμμένα τα φτερά

Και το γέρικο άλογο διαπερνά τη θάλασσα

Γίνεται Πήγασος λευκός

Πετάει προς τις ουράνιες πύλες

Καθώς βλέπει από ψηλά τις ανέμελες χαρές

Στο πρωινό της ζωής.

Το ποίημα συνέγραψαν οι μαθητές/-τριες: Γιώργος Αδαμίδης, Θεοδώρα Γεωρμπαλίδου, Εύη Γκαντιά, Ευαγγελία Κοκκίνου, Γιώργος Κοντογιάννης, Μαρία Λαθουρά, Κατερίνα Μήλιου, Χαρά Νατσιού και Μαρία Παπακώστα

με τον συντονισμό των φιλολόγων: Γιώργου Δελιόπουλου, Άννας Ελευθεριάδου και Δέσποινας Κιτσιούλη.